Parafia p.w. Chrystusa Króla została erygowana dekretem Ks. Biskupa Stanisława Wojciecha Okoniewskiego dnia 27. 01. 1926 r. Do budowy nowego kościoła przystąpiono po poświęceniu kamienia węgielnego przez Ks. Biskupa Konstantego Dominika 30.05.1929 r. Mimo trudności finansowych kościół szybko wybudowano i uroczystej jego konsekracji dokonał Ordynariusz Diecezji Chełmińskiej Ks. Biskup Stanisław Wojciech Okoniewski dn. 09.11.1930 r.
Kościół jest zbudowany na planie centralnym z żelbetonu i cegły w kształcie rotundy przypominającej rzymski Panteon. Kościół jest otynkowany, nakryty kopułą o sklepieniu kryształowym, pokryty blachą cynkową i zwieńczony latarnią. Do rotundy przylegają dwa duże rozality. Pierwszy od strony północnej jako kruchta tworzy przedsionek i chór. Jego stronę frontową zdobi duża płaskorzeźba Chrystusa Króla stojącego na kuli ziemskiej, dzieło artysty rzeźbiarza St. Zelka. Po bokach rozalitu wybudowano dwie niewielkie czworoboczne wieżyczki, zakończone w górnej partii blendami.
Przybudówka od strony południowej otrzymała swój ostateczny kształt dopiero w 1957 r. i zawiera dwie zakrystie, biuro, kaplicę Miłosierdzia Bożego, korytarz i dwie toalety, a w podziemiu kaplicę pogrzebową oraz urządzenia centralnego ogrzewania na gaz i magazyny.
W prezbiterium znajduje się ołtarz główny na tle ogromnego krzyża z rzeżbą Chrystusa, pod którym umieszczono tabernakulum. Obok ołtarza zlokalizowano ambonkę i sedylia dla celebransów.
W bocznych kaplicach znajdują się ołtarze Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Na ścianach nawy i pod chórem rozmieszczono stacje Drogi Krzyżowej, wykonane przez artystę rzeźbiarza Ignacego Zelka. Pod chórem znajdują się dwa ołtarze: św. Antoniego i św. Franciszka z Asyżu.
Na chórze zamontowano 1935 r. organy Sauera, które w 1946 r. powiększono do 14-tu głosów, do dwóch manuałów i pedału. W 1930 r. wyposażono kościół w instalację elektryczną, a 1950 r. w radiofonię, a od 1957 r. w ogrzewanie węglowe, które w 1995 r. zmodernizowano i zamieniono na ogrzewanie gazowe.
Na ogrodzonym dziedzińcu kościelnym wybudowano w 1956r. od strony ul. Kościuszki grotę Matki Boskiej, a w latach 1991 - 94 od strony ul. Bażyńskich nowy dom parafialny. W latach 1995 2003 wymalowano wnętrze kościoła, zakrystię i pozostałe pomieszczenia, ułożono nową posadzkę oraz obłożono białym, włoskim marmurem ołtarz, ambonę, zamontowano nową ambonkę i chrzcielnicę. Ponadto w kolejnych latach przeprowadzono kapitalny remont organów, zainstalowano nowe nagłośnienie, odnowiono elewację kościoła i plebanii i na placu kościelnym oraz na parkingu położono nową nawierzchnię z kostki betonowej. Na przykościelnym placu kościelnym znajdują się także: kapliczka św. Jana Nepomucena, kapliczka św. Maksymiliana Kolbego.
W 2004 r. wybudowano nową dzwonnicę wg projektu Henryka Pawłowskiego oraz wg dokumentacji geotechniczno-architektonicznej przygotowanej przez przez firmę inżynierską Geotechnica państwa Urszuli i Michała Paderewskich w Toruniu. Na dzwonnicy zostały zawieszone nowe cztery dzwony:
Dzwon największy: Chrystus Król, ważący 1650 kg, koloru złocistego z płaskorzeżbą Chrystusa Króla oraz z napisem: Chryste Królu Wszechświata okaż nam Swoje Miłosierdzie .
Drugi dzwon: Maryja, ważący 800 kg, z płaskorzeźbą Matki Boskiej oraz z napisami: Maryjo, Matko Boża Nieustającej Pomocy wstawiaj się za nami .
Trzeci dzwon: Józef, ważący 500 kg, z płaskorzeźbą świętego Józefa oraz z napisami: święty Józefie, Opiekunie Rodzin módl się za nami .
Czwarty dzwon: Jan Paweł II, ważący 350 kg, z płaskorzeźbą Jana Pawła II oraz z napisem: Nie lękajcie się, otwórzcie drzwi Chrystusowi!
Dzwony zostały odlane w Ludwisarni Felczyńskich, a skomputeryzowane napędy wykonała Firma Andrzeja Prajsa z Poznania. Dzwonnicę wybudowało Przedsiębiorstwo Badań i Konserwacji Zabytków z Torunia.
W 2008 r. zmodernizowano podziemie kościoła i tamże urządzono nową kaplicę pogrzebową.