Sodalicja Mariańska jest religijnym stowarzyszeniem kościelnym o zadaniach formacyjnych i apostolskich, oddanym w sposób szczególny Najświętszej Maryi Pannie - Matce Kościoła.
Celem Sodalicji jest formowanie swoich członków na ludzi żyjących pełnią Ewangelii oraz szczególnie odpowiedzialnych za Kościół i Jego misję w świecie, naśladując najdoskonalszy wzór wiary Maryję - Matkę Zbawiciela, powierzaj±c sie jej całkowicie. Jej hasłem jest zwrot: "Przez Maryję do Jezusa".
Obecnie Sodalicja przy parafii Chrystusa Króla w Toruniu liczy 35 osób w różnym wieku i różnych zawodów. Formacja członkiń SM realizowana jest poprzez:
- stałe miesięczne spotkania obejmujące Msze św. , konferencję formacyjną ks. Moderatora, którym obecnie jest ks. Józef Drewek.
- Lekturę dokumentów Kościoła, rozważania i dyskusje.
- Spotkania w sekcjach- biblijnej i powołań kapłańskich i zakonnych.
- Stałe zobowiązania: min. codzienne rozważanie Pisma św. odmawianie dziesi±tki różańca, czytanie prasy i książek religijnych oraz w miarę możliwości codzienny udział w Eucharystii i Komunii św.
- Dni Skupienia i rekolekcje.
Sodalicja od kilku lat podejmuje Duchową Adopcję Dziecka Poczętego zachęcając wszystkich parafian do obrony życia dzieci zagrożonych aborcją. Od lat Adopcja Dziecka Poczętego w naszej parafii jest podejmowana 25 marca. Organizuje pielgrzymki do Częstochowy i innych Sanktuariów. Znając potrzeby najuboższych organizuje loterie fantowe, z których dochód przeznaczony jest dla potrzebujących. Zamawiane Msze św. Sodalicja ofiaruje w intencjach Kościoła i Ojczyzny. Podstawową trudnością Sodalicji Mariańskiej jest brak młodego pokolenia. Średnia wieku członkiń wynosi ok. 70 lat.
Historia Polska
W Polsce sodalicje wprowadzone zostały już z końcem XVI w. i wnet się ugruntowały. Do kasacji zakonu Jezuitów ruch sodalicyjny w Polsce nie ma właściwie własnej historii. Kiedy T.J. zostało wznowione Polska była, jak wiemy, w niewoli. Jezuici wznowili swoją działalność najpierw na terenie Galicji. Praca była trudna i najeżona licznymi przeszkodami w postaci z jednej strony uprzedzenia, a z drugiej różnych zarządzeń wtedy austriackich.
Pierwszym pionierem sodalicji tych czasów był Stanisław Załeski. Po założeniu sodalicji w dwóch konwentach jezuickich, powstała w Krakowie kongregacja kupiecka, a w pięć lat później akademicka tamże. Powstały też dwie pierwsze sodalicje obywateli wiejskich oraz jedna gimnazjalna, ale jej wkrótce zabroniono.
Najsilniejszym impulsem odrodzeniowym promieniał jednak Lwów, gdzie w ostatnich latach XIX w. Działał o. Stefan Bratkowski. Założył on tam świetną sodalicję młodzieżową. Po przeniesieniu do Krakowa, zorganizował sodalicję akademicką i po zniesieniu krępujących zakazów, zakłada coraz to nową sodalicję. W swoich licznych wyjazdach rekolekcyjnych torował drogę idei sodalicyjnej na terenie Galicji i w Poznańskim.
Zaczęły też w wielkiej tajemnicy powstawać sodalicje poza kordonem rosyjskim. W r. 1896 założono krajowy związek z siedzibą we Lwowie; okazało się to jednak przedwczesne. Dopiero w r. 1902 powstał tak pożądany organ porozumiewawczy pod nazwą : " Sodalis Marianus "
Przed wybuchem I- szej wojny świat. liczba sodalicji dochodziła do 200- tu. Po zmartwychwstaniu Polski wzięto się do pracy ze zdwojonym zapałem. Zewnętrznie świadczy o tym olbrzymi rozrost liczebny. Przed wybuchem drugiej wojny było około tysiąca sodalicji w Polsce.
Na łamach "Sodalisa", za szczególną sprawą O. Henryka Haducha T.J. doprowadzono do wiadomości ogólnej myśl przewodnią ustaw i cele sodalicji. Pierwszym zrzeszeniem sodalicji był "Związek Sodalicji Szkół Średnich" założony przez zasłużonego działacza ks. Józefa Winkowskiego. Powstał też centralny Sekretariat sodalicyjny w Krakowie staraniem o. Romualda Moskale T.J.Pod wzg. organizacyjnym wyprzedziliśmy wiele krajów katolickiej Europy.
Nowy wielki cios zadała sprawie sodalicyjnej ostatnia wojna. Świadkami odbudowy ruchu jesteśmy sami. Ale na tym nie kończy się nasza rola. Jesteśmy bowiem też jego członkami i od naszej postawy zależy w dużej mierze jego rozwój.
Historia świat
Sodalicja mariańska powstała na tle wielkiego odrodzenia religijnego, jakie na skutek reformacji, ogarnęło światem chrześcijańskim w połowie XVI w. Zaczątki jej , jak każdego dzieła Bożego, były skromne. Powstała na łonie zakonu Towarzystwa Jezusowego, a faktycznie jej założycielem był młody Belgijczyk, Jan Leunis , ur.1536 r. w Liege ,przyjęty do zakonu przez samego św. Ignacego Loyolę. On to, owładnięty miłością do Najświętszej Maryi Panny, będąc na stanowisku nauczyciela w gimnazjum jezuickim w Rzymie, postanowił tę samą miłość przeszczepić na dusze swych młodych wychowanków i rozwijać w nich wiedzę religijną i wyrabiać charaktery.
Przez pewien czas improwizował zebrania i nabożeństwa ku czci NMP, zaś w r.1563 założył za zgodą przełożonych formalne stowarzyszenie religijne. Nadał on temu stowarzyszeniu pewne reguły i nastrój organiczny , które zasadniczo z małymi zmianami przetrwały do dnia dzisiejszego. Ta pierwsza sodalicja zwycięsko przeszła taką próbę, jaką jest zmiana kierownictwa i rozwijała się tak pomyślnie, że po 15 latach były już 4 kongregacje. Wszystkie miały wspólny tytuł Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny i wspólną nazwę Sodalitas primaria, z tym, że prima primaria obejmowała najstarszych, sekunda primaria średnich wiekiem, i tertia i guarta primaria najmłodszych czcicieli Marii.
Stowarzyszenia tego typu poczęły się szybko mnożyć we Włoszech i poza ich granicami w Niemczech, Francji, Szwajcarii, wszędzie gdzie istniały kolegia jezuickie . Do chwili śmierci swojego założyciela (a.j 1584) sodalicja liczyła około 30 000 członków i przestała być tylko jego prywatnym przedsięwzięciem . Zakon T.J. zaczął ją uważać za swoje i to bardzo ważne dzieło, a papież Grzegorz XIII w tymże roku , bullą "Omnipotentis Dei" nadał sodalicji Prima Primaria kanoniczną erekcję i podniósł do godności macierzy wszystkich sodalicji .
Tak skończył się I - szy etap rozwoju sodalicji. Dalszej konsolidacji podjął się zakon T.J. którego każdorazowy Generat sprawuje najwyższą władzę nad kongregacją, wg wspomnianej bulli. Otóż O. Generalny Klaudiusz Agnaviva opracował pierwszy statut w oparciu o reguły O. Leunis i wydał go w r.1587. Okazał się on jednak wkrótce niewystarczający, bo już na rok przed wydaniem Syktus V zezwolił na zakładanie kongregacji pozaszkolnych i to nie tylko przy kolegiach , ale przy domach i kościołach Towarzystwa Jezusowego.
Ruch sodalicyjny rozwijał się nadal wspaniale i stał się wg pewnego historyka religijnego XVII w. duszą t.zw. kontrreformacji. W XVII w. zaczynają też powstawać sodalicje stanowe, a więc : kleru , szlachty ,mieszczan, wojskowych, studentów ,rzemieślników, marynarzy,rybaków i innych. Sodalisami jest wiele głów honorowych i wysokich osobistości.
Wiek XVIII przyniósł równoległe z życiem religijnym w ogóle także i sodalicji, najpierw przekwit, a potem upadek. Ożywia ją nieco wydana w r.1748 przez Benedykta XIV bulla "Glorosae Dominae" która nie szczędziła kongregacji pochwał i nadała cenne przywileje. Jednakże, ani ona, ani wydane trzy lata później brewe, zezwalające na zakładanie i erygowanie sodalicji żeńskich, nie potrafił skonpensować ciosu jaki spotkał sodalicję w postaci skasowania przez Klemensa XIV zakonu T.J .w r.1773.
Sodalicja, za wyjątkiem Prima Primaria i niewielu innych poszły w rozsypkę. Kiedy za dwóch Piusów VI i VII skasowany zakon został wznowiony, rozpoczęła się też od r.1824 renowacja sodalicji. Ponieważ jednak szczupła liczba kapłanów Towarzystwa Jezusowego nie mogła podołać kierownictwu wszystkich wznowionych i powstających sodalicji, postanowiono rozluźnić ścisły węzeł łączący kongregację z zakonem.
I oto 7 marca 1825 papież Leon XII na prośbę O. Alojzego Fortis pozwolił na agregowane do Prima Primaria istniejących sodalicji poza domami i kościołami zakonu. Odtąd nastąpiło rozgałęzienie na sodalicje podległe bezpośrednio zakonowi i przez jego członków kierowane i sodalicje podległe władzy diecezjalnej - biskupów .
Niebywały rozwój sodalicji datuje się od roku 1854, w którym papież Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu Marii. Od tego faktu wzrósł nie porównywanie kult NMP , a organizacja sodalicyjna rozrosła się do potężnego drzewa, obejmującego swoimi konarami cały świat katolicki. Dla lepszego obrazu - kilka liczb : w ciągu pierwszych 270 lat istnienia tj. od 1584 r. do 1854 r. było ogółem 5625 sodalicji agregowanych do Prima Primaria, podczas gdy w ciągu następnych 68 lat tj. do r.1922 ilość ich wzrastała 29 razy szybciej i wyniosła w tym roku 40.248. Przyrost roczny wyniósł z górą tysiąc. Zaznaczyć należy, że przyrost ten nie maleje. W równym tempie nastąpił też rozwój ideowy; trzej kolejni Generałowie T.J. przykładali rękę do wydawania nowych ustaw i częściowej ich adaptacji do nowych potrzeb.
Skutkiem pracy szeregu wybitnych teoretyków życia sodalicyjnego, sposób jej prowadzenia wszedł na dużo regularniejsze tory, bardziej jej istocie odpowiadające. Praca sodalicji zaczęła się rozszerzać , w ich tonie powstawały różne relacje, zaś na zewnątrz powstało życie między sodalicyjne, związki diecezjalne, w niektórych krajach ogólnokrajowe, a czynione wysiłki w kierunku stworzenia federacji międzynarodowej.
Historia Parafia
Sodalicja Mariańska p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP i Św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Par. Chrystusa Króla w Toruniuotrzymała pierwszy statut podpisany przez J.E.Ks. Bpa Stanisława Okoniewskiego 17 grudnia 1933 r. , a włączona do Kongregacji Prima Primaria w Rzymie 2 stycznia 1934 r. Założycielem tej Sodalicji był Ks. Franciszek Szybowski , a pierwszą prezydentka Sod. Leokadia Brzeska .
Celem pracy Sodalisek jest oddanie się zupełne przez Maryję na służbę Bogu i Kościoła . Pierwszego przyjęcia 18 kandydatek na Sodaliski dokonał 18 maja 1934 r. nowy Ks. Moderator Antoni Węgielewski . Zebrania odbywały się raz w miesiącu po Mszy św. sodalicyjnej. Także co tydzień spotykały się Sodaliski w utworzonych sekcjach : eucharystycznej , maryjnej oraz gier i zabaw.
Sodaliski pogłębiały najpierw życie wewnętrzne , aby bardziej zbliżyć się przez Maryję do Jezusa , następnie występowały już publicznie , urządzając akademie ku czci Chrystusa Króla i Matki Bożej. Brały udział w pracach charytatywnych m.in. w zbiórkach ulicznych , a także pomagały Ks. Prob. Bernardowi Gołomskiemu w akcjach gromadzących fundusze na budowę kościoła parafialnego.
W 1935 r. nowy Ks. Prob. Aleksander Ziemski zachęcił Sodaliski do ufundowania własnego sztandaru , który wykonała hafciarka Sod. Maria Karłowska. W tymże roku następuje również zmiana prezydentki. Wybrana zostaje Sod.Helena Kruszyńska oraz otrzymujemy nowego Ks. Moderatora Alojzego Klinkosza . W 1937 r. następuje również zmiana Proboszcza , jest nim Ks. Paweł Goga .
W styczniu 1938 r. wybrano nową prezydentkę Sod. Janinę Wysocką , a od marca 1938 r. otrzymała Sodalicja nowego Ks. Moderatora Franciszka Rozkwitalskiego.
Mijały lata , zmieniali się Ks. Moderatorzy , zmieniały Zarządy. Przybywały nowe kandydatki i tak Sodalicja żyła , pracowała i wzrastała , aż nadszedł 1 września 1939 r. , wybuch II wojny światowej , który brutalnie przerwał naszą pracę. Ks. moderatora Fr. Rozkwitalskiego aresztowano i wywieziono do obozu koncentracyjnego. Dużo Sodalisek wywieziono na roboty przymusowe do Niemiec. Sztandar ukryto. Mimo trudnych warunków Sodaliski pamiętały o swoich obowiązkach. Przystępowały do Sakramentów św., dbały o ołtarz sodalicyjny w kościele i wspomagały się wzajemnie.
Skoro przebrzmiały ostatnie echa wojny , Sodalicja nasza na nowo przystąpiła do pracy . Pierwsze powojenne zebranie odbyło się 4 września 1945 r., któremu przewodniczył Ks. Prob. Paweł Goga . Na zebranie przybyło dość liczne grono Sodalisek, a także dużo młodzieży spragnionej życia religijnego, którego pozbawiona była na robotach przymusowych.
Pierwszym naszym wkładem pracy parafialnej było utworzenie chóru sodalicyjnego, który istniał do powrotu organisty z wojaży wojennych, jak również pomoc w przygotowaniu ogromnej ilości dzieci d o I - szej Komunii św. , które w okresie wojny pozbawione były tej możliwości.
Sodaliski nie tylko brały udział we Mszach św. , nabożeństwach , rekolekcjach , ale we wszystkich przejawach życia katolickiego w naszej Parafii. Urządzały różne imprezy, akademie, przedstawienia, zabawy, loterie fantowe, przeznaczając dochód na wykończenie nowego kościoła, na zaopatrzenie kuchni urządzonej w parafii dla repatriantów ze wschodu, jak również na odbudowę spalonej biblioteki Seminarium Duchownego w Pelplinie. Sodaliski brały udział w ogólnomiejskiej zbiórce pieniężnej na pokrycie kopuły naszego kościoła blachą miedzianą.
W Parafii Sodalicja zorganizowała " Bibliotekę Dobrej Książki " oraz czytelnię czasopism katolickich, których zakup finansował Ks. Proboszcz.
Sodalicja nasza łączyła się z innymi Sodalicjami istniejącymi na terenie Torunia m. in. Sod. młodzieżową u OO. Jezuitów , Sod. Nauczycielek , Sod. Inteligencji oraz z Sodalicjami Parafialnymi należącymi do Związku Sodalicji Mariańskich w Polsce , wysyłając delegatki na zjazdy i szkolenia.
W lipcu 1948 r. u SS. Niepokalanek w Mgoszczu odbyły się wspólne rekolekcje i kolonie Sodalicji przy kościele OO. Jezuitów oraz naszej Sodalicji pod opieką O. Waleriana Kawskiego T.J. Również O. Kawski prowadził dla naszej Sodalicji rekolekcje pół zamknięte, które odbywały się w kościele szkolnym przy ul. Podgórnej.
W tym okresie naszej działalności, wyszło za mąż kilka Sodalisek, cztery wstąpiły do Zgromadzenia SS. Pasterek w Jabłonowie i jedna Sodaliska do Zgromadzenia SS. Służebniczek w Nowej Wsi.
Po wojnie naszymi Moderatorami byli O. Kazimierz Tyc Oblat, Ks. Edmund Boguń , Ks. Jan Jestadt..
Praca Sodalisek w naszej Parafii tętniła pełnią życia, gdy w niedzielę 1 listopada 1949 r. zwołane zostało zebranie całej Sodalicji, na którym Ks. Prob. Paweł Goga odczytał nam komunikat J.E. Ks. Bpa Kazimierza Kowalskiego o rozwiązaniu wszystkich stowarzyszeń katolickich, a więc i naszej Sodalicji. Modlitwą " Zdrowaś Maryjo " żegnałyśmy się z nadzieją w sercu, że Bóg i Matka Najświętsza nas nie opuści.
40 lat zniewolenia, czy to tylko czarna noc, która miała nas pogrążyć w beznadziejności i akceptacji naszego fiaska ? Czy miałyśmy zapomnieć o naszych chrześcijańskich korzeniach, które pozwoliły nam po wojnie pięknie się rozwinąć ? Kto Bogu ufał i Maryi zawierzył swoje życie, mógł być pewien, że choć trudno, choć będzie musiał składać ofiarę ze swego " ja " z drażniących ambicję awansów itp., on zostanie wierny Bogu i Ojczyźnie. Dlatego mimo rozwiązania Sodalicji, okres ten był nieprzerwaną pracą Sodalisek w naszej Parafii.
Spora grupa Sodalisek zbierała się 2-3 razy w roku u jednej z Sodalisek za zgodą jej męża aby pod płaszczykiem imienin czy innych uroczystości rodzinnych wspólnie modlić się, omawiać najważniejsze wydarzenia Kościoła jak II - gi Sobór Watykański, a wraz z nim przemiany jakie następowały w liturgii. Wybór Ojca św. Jana Pawła II naszego Polaka oraz Jego pielgrzymki, encykliki. Beatyfikacja i kanonizacja O. Maksymiliana Kolbego, O. Alberta Chmielowskiego oraz inne ważne dla naszego rozwoju duchowego tematy.
Ks. Prob. Paweł Goga przewidując wycofanie nauki religii ze szkół, jeszcze w 1948 roku wysłał na kurs katechetyczny 2 Sodaliski. Po kursie, Sodaliski te - poza swoją pracą zawodową – katechizowały dzieci naszej Parafii. Jedna z nich przez krótki okres katechizowała również w dwóch sąsiednich parafiach, oraz od 1957 r. do 1988 r. przygotowała przeszło 500 dzieci specjalnej troski do pierwszej Komunii św. oraz do bierzmowania z całego dekanatu toruńskiej. Również w okresie pomocy z zagranicy b. wikary Par. Chrystusa Króla zorganizował wysyłkę paczek z Niemiec dla dzieci specjalnej troski, które wysyłał na adres Sod. katechetki i ona rozdzielała te paczki wśród dzieci. Był nim śp. Ks. Lech Chrzanowski.
Z okazji perygrynacji Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej oraz 1000 - lecia Chrztu Polski, na które to uroczystości przybył cały Episkopat Polski z Ks Prymasem Kard. Stefanem Wyszyńskim, dekoracje Kościoła i otoczenia wykonała Sodaliska plastyczka, której pomogły inne Sodaliski szyjąc flagi, obrusy , wijąc girlandy.
W tym okresie Sodaliski także przygotowywały różne przedstawienia religijne m. in. "Gdy Zbawiciel umierał ", " Znak Krzyża ", na każde Boże Narodzenie " Jasełka " w kościele dla dzieci . Na Boże Ciało ok.100 dzieci do sypania kwiatków. Jedna z Sodalisek przynosiła zawsze duży worek kwiatków do sypania, inne Sodaliski szyły poduszki ozdobne na procesję .
Grupa Sodalisek zaangażowała się w akcję misyjną " Maitri " przy Par. OO. Redemptorystów, gdzie organizowały, przygotowywały i wysyłały paczki do Indii.
Sodaliski odwiedzały starsze członkinie znajdujące się w Domu Opieki, a gdy któraś zmarła, odmawiały różaniec i uczestniczyły w pogrzebie. Sodaliski brały udział także w nabożeństwach maryjnych, procesjach, rekolekcjach parafialnych. Nie sposób wyliczyć wszystkich wydarzeń w których brały udział, jednak zaznaczyć trzeba, że w tych trudnych czasach wspierały się wzajemnie wielką życzliwością, modlitwą i ofiarą.
I była taka uroczysta chwila, gdy Pielgrzym z Watykanu Jan Paweł II Papież w swojej Ojczyźnie z głębi serca wołał : " Przyjdź Duchu Święty i odnów oblicze ziemi, tej ziemi" . I porwał Naród Polski do modlitwy i lała się krew męczeńska za Kościół i za Polskę i stał się cud . Największy wróg Kościoła Ojczyzny - k o m u n i z m - upadł.
W marcu 1989 r. za zgodą Ks. Prob. Franciszka Kaszubowkiego i za przyzwoleniem Ks. Bp Mariana Przykuckiego ordynariusza diecezji chełmińskiej Sodalicja nasza jedyna w diecezji odrodziła się i zaczęła działać po uzyskaniu z Warszawy od Ks. Prałata Tadeusza Uszyńskiego – krajowego Moderatora Sodalicji w Polsce nowych " Zasad Ogólnych Sodalicji Mariańskich w Polsce " zatwierdzonych przez Prymasa Polski Ks. Kardynała Józefa Glempa, Sodalicja nasza sporządziła nowy Statut , który został zatwierdzony już w nowej Diecezji Toruńskiej w dniu 10 -X- 1994 r. przez J.E. Bpa Andrzeja Suskiego .
Pierwsze oficjalne zebranie Sodalicji odbyło się 11 marca 1989 r. na które przyszło 18 Sodalisek i 5 Kandydatek. W zebraniu uczestniczył Ks. Prob. Józef Witkowski, który wyznaczył na Moderatora naszej Sodalicji Ks. Marka Lubienieckiego. Na prezeskę Sod .Janinę Wysocką .
Nowy start Sodalicji utrudniony jest ze względu na podeszły wiek Sodalisek. Ks. Moderator zachęcał zebranych do wytrwania i modlitwy o nowe kandydatki. Po półtora roku nastąpiła zmiana Moderatora, został nim Ks. Tadeusz Partyka .
Program pracy naszej Sodalicji od momentu nowej działalności przedstawia się następująco :
Wszystkie Sodaliski raz w miesiącu biorą udział w Eucharystii i zebraniu miesięcznym.
W pierwsze soboty m-ca spotykają się na różańcu ku czci Niepokalanego Serca Maryi.
Również każda Sodaliska zobowiązała się do końca życia odmawiać dziesiątkę różańca w intencji Ojczyzny.
Raz w miesiącu odbywają się spotkania Sekcji Biblijnej , gdzie zapoznajemy się z Pismem św. oraz Sekcji Powołań Kapłańskich i Zakonnych, na których są pogadanki i modlitwy o powołania kapłańskie w naszej Parafii oraz członkinie tej sekcji ofiarują Msze św. w pierwsze czwartki miesiąca również w tej intencji.
Na apel Ks. Kardynała Glempa odmawiany był przez 7 sobót różaniec przygotowujący na uroczystość " Zawierzenia Pani Jasnogórskiej " całego Narodu Polskiego.
Na zebraniach omawiana była tematyka związana z Nowenną przygotowującą cały Naród na Trzecie Tysiąclecie.
Raz do roku Sodalicja urządza Dzień Skupienia , bierze udział w Wiecznej adoracji Najśw. Sakramentu , a ostatnio kilka Sodalisek brało udział w rekolekcjach ignacjńskich w Bachledówce k. Zakopanego.
W każdą pierwszą sobotę grudnia Sodalicja bierze udział w Ogólnopolskiej Pielgrzymce Sodalicji Mariańskich w Częstochowie ( obecnie we wrześniu ). Prócz tego organizowała pielgrzymki do Lichenia , Gietrzwałdu , Św. Lipki , Stoczka Warmińskiego , Lubawy , Niepokalanowa , Warszawy do grobu Ks. Jerzego Popiełuszki, Swarzewa ,Wejherowa , Gdańska i Oliwy.
Sodalicja organizowała również loterie fantowe przy Parafii na rzecz "Caritasu i na Seminarium Duchowne Diecezji Toruńskiej".
Od 1994 roku Sodalicja organizuje w Parafii akcję pt. " Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego ", która cieszy się popularnością wśród parafian.
Sodalicja posiada własną bibliotekę ( przeszło 110 książek ), z której korzystają Sodaliski.
Prezeskami w ostatnich latach były : Sod. Stanisława Makowska , Sod. Janina Wysocka , Sod Urszula Karczewska, a obecnie Joanna Żółtowska. Natomiast Moderatorami byli : Ks. Marek Lubieniewski , Ks. Tadeusz Partyka Ks. Wojciech Szarmach , Ks. Andrzej Ziegiert , Ks. Jarosław Małek, Ks. Andrzej Bartman, a obecnie Ks. Maciej Górka.
Aby Sodalicja Mariańska mogła się rozwijać skutecznie na terenie Parafii działać potrzebne są nam nowe młode kandydatki , które przez ukochanie Niepokalanej Dziewicy Maryi bardziej zbliżą się do Jej Syna Jezusa Chrystusa i wiernie służyć będą Kościołowi.
Janina Wysocka